Nie tylko odkryciem, ale także momentem, w którym przełamujemy własne słabości i budujemy kulturę włączającą. Z uwagi na wielkość szlaków i opcje dostosowania podróży do możliwości uczestników zabieranie dzieci z niepełnosprawnościami w góry ma wiele korzyści i jest ważnym elementem terapii oraz integracji społecznej.

Oto kilka powodów, dla których warto zabierać dzieci w góry:

1. Ruch na świeżym powietrzu: Góry oferują piękne krajobrazy i zdrowe powietrze, co pozytywnie wpływa na zdrowie i samopoczucie dzieci. Aktywność fizyczna na szlaku i obcowanie z przyrodą mają wielkie znaczenie dla prawidłowego rozwoju fizycznego i emocjonalnego.

2. Terapia ruchem: Wycieczki w góry są doskonałą okazją do wykorzystania ruchu jako formy terapii. Piesze wędrówki poprawiają siłę, elastyczność, koordynację, równowagę i ogólną kondycję fizyczną.

3. Integracja społeczna: Takie wyjścia dają dzieciom z niepełnosprawnościami możliwość spędzenia czasu z rówieśnikami i innymi osobami, co sprzyja integracji społecznej. Tworzenie więzi, dzielenie się radościami i przezwyciężanie trudności wzmacniają poczucie przynależności.

4. Poszerzanie horyzontów: Wyjście w góry daje dzieciom szansę na eksplorację nowych miejsc, doświadczenie przygody i zdobycie nowych umiejętności. Wspólna podróż uczy samodzielności, kreatywności i radzenia sobie w różnych sytuacjach.

5. Budowanie pewności siebie: Pokonywanie własnych ograniczeń i osiąganie celów na szlaku wpływa na wzrost pewności siebie u dzieci z niepełnosprawnościami. Widząc, że są w stanie pokonać trudności, nabierają wiary w swoje możliwości.

Zabieranie dzieci z niepełnosprawnościami w góry jest nie tylko formą terapii, ale także sposobem na zapewnienie im radości, przygody i niezapomnianych wspomnień.